Jedzenie jest częścią kultury…

Bardzo smaczną częścią!

Tessa Capponi-Borawska,

Agnieszka Drotkiewicz

Smak kwiatów pomarańczy.

Rozmowy o kuchni i kulturze

    

Książka istotnie łączy kuchnię z kulturą, co zapowiedziane jest w tytule: kuchnię włoską w jej wydaniu średniowiecznym, renesansowym i współczesnym ze sztuką. Opowieści o jedzeniu, gotowaniu, wspaniałych ucztach zainteresują głównie tych, którzy znają i doceniają smaki nie tylko marchewki, buraka i pietruszki (żeby nie było: wszystkie te polskie warzywa uwielbiam i jadam pod różnymi postaciami!), ale także szparagów i karczochów (między innymi, w omlecie, którego konsystencja tylko w pewnej florenckiej trattorii potrafi być: kremowa, aksamitna, karczochy zaś chrupiące z wierzchu, a delikatne w środku).

Sztuka pojawia się głównie pod postacią przywołanych sugestywnych obrazów martwych (sic!) natur, które najczęściej przedstawiają owoce, warzywa, ryby i ptactwo czekające na stole kuchennym, by po nie sięgnąć, obrazów Juana Sáncheza Cotána czy Luisa Meléndeza (szkoda, że nie są one przedrukowane w książce).   

Jedzenie to koncert smaków, ale i zapachów! Tak jak Florencja dla Tessy Capponi-Borawskiej pachnie kawą (dla mnie też!), Rzym słodkimi bułeczkami nadziewanymi bitą śmietaną, tak Warszawa, niestety, nie pachnie niczym, chociaż Polska już tak. Czym? Nie zdradzę…

Spodobał mi się rozdział o wędrówce kuchni po różnych częściach domu/mieszkania. Znaczenie tego pomieszczenia zmieniało się na przestrzeni wieków i łatwo można opisać zmianę naszego stylu życia, śledząc tę wędrówkę.

Pyszna lektura!