Dzieciństwo nie zawsze jest

najpiękniejszym okresem życia

José Mauro de Vasconcelos

Moje drzewko pomarańczowe

(19. Książka brazylijskiego autora.)

    

Przeczytałam ją z obowiązku. Książka polecana młodszym czytelnikom, porównywana do Małego Księcia, opowiada o pięcioletnim Zezé, którego dzieciństwo jest trudne i smutne. Chopak z fantazją, wymyślający i wcielający w życie różne psikusy, za które otrzymuje tęgie lanie, myśli, że nie zasługuje na dobro. Prosta, poruszająca historia, która nie kończy się dobrze. Ale przecież lekcje od życia otrzymujemy także w dzieciństwie. Nie wszyscy mogą powiedzieć, że ich dzieciństwo było sielskie, anielskie…

Narracja prowadzona z perspektywy małego Zezé jest celnym chwytem. Mam nadzieję, że wulgaryzmy, które padają czasami z ust chłopca (on jeszcze nie rozumie oczywiście, co znaczą te słowa, ale wyczuwa ich ciężar i siłę uderzenia, które z sobą niosą) nie będą przeszkodą, by polecać tę książkę jako lekturę w młodszych klasach podstawówki.